Kendi Ayaklarımızın Üstünde Durmanın Gücü

ACC ünvanlı Profesyonel Koç, Kariyer Mentörü

2 dakika okuma süresi

Dünya kadınlar günü kutlu olsun.

Kariyerimin büyük bölümünü fabrikalarda geçiren emekçi bir kadın olarak, 8 Martların bir kısmı masama bırakılan karanfil ya da hediyelerle kutlanırdı. Fabrikalardaki çalışma koşullarının griliğinde o hediyeler biraz da olsa mutlu ederdi. Son yıllarda 8 Mart tarihinde hediyeleşmenin ötesinde işler yapıyor, sesimizi yükseltiyor ve daha etkili farkındalıklarla ilerliyoruz. Tabi ki neredeyse yüzyıl önce yaptığı büyük değişimler ve fedakârlıklarla, bugün yürüdüğümüz yolu aydınlatan, ülkemizde kadınların siyasi kimliklerinin ve vizyonlarının gelişmesi için çok çaba sarf eden Mustafa Kemal Atatürk sayesindedir.

Bugüne özel olarak iş hayatındaki kadınların rolünü düşündüğümde, Kariyer Koçu olarak mesleğim gereği önce üniversite hayatıma sonra da fabrikalarda geçen kariyerime şöyle bir etraflıca baktım. Bazen zorlu, bazen aşırı keyifli, bazen tatsız ama kesinlikle çok şey öğrendiğim bir kariyerdi. Özendiğim ve emek verdiğim kariyerimde yaşadığım zorluklar, güzellikler ve bunlardan çıkardığım notları sizlerle de paylaşmak istedim. Bu paylaşımları üniversite, çalışma hayatı ve kurumsal iş hayatından ayrılış olarak üç başlık altında toplayarak size sunuyorum.

Üniversite

İş bulmanın zor olacağını biliyordum ama iş ahlakından uzak kişilerin iş bulma sürecini daha da zorlaştıracağını hiç tahmin etmedim.
Çoğu şeyi bildiğimi zannetmem ile bildiklerim devede kulakmış demem ve ikisinin farkını öğrenmem oldukça uzun zamanımı aldı.
Üniversitenin akademik katkısından çok, hayata tutunmayı, bağ kurmayı ve kendi ayaklarının üstünde durabilmeyi öğrettiğini iş hayatına girince anladım.
Üniversitedeyken aldığım en iyi kararın Erasmus programı ile yurt dışına gitmek olduğunu ve Eramus programının bana başka bir yerden öğrenemeyeceğim bir hayat tecrübesi kattığını iş dünyasına adım atınca farkına vardım.

Çalışma Hayatı

Değerlerimi bulmayı ve beslemeyi, beslenmeyen ortamda kalmamayı; kariyerimin ilk yıllarında yaptığım yanlışlarla, sinirlendiğim olaylarla, sevmediğim insanlar kırılmasın diye hayatımda tutmayla öğrendim.
Kendi ayakları üzerinde durmanın, alın teriyle kazanılan paranın tadının başka hiçbir şeye benzemediğini öğrendim.
Başarıların gururu kadar, başarısızlıkların hüznü ve sonrasında bıraktığı gücü yine iş hayatından acı tecrübelerle öğrendim.
Hayalindeki kariyerin, hayal ettiğin hayatla aynı doğrultuda olduğunu, amaçsız çalışmanın ve kendine zarar verecek ölçüde hırslı olmanın kariyerine kısa süreli katkı sağlasa da istediğin hayata ulaşmaya hizmet etmeyebileceğini anladım.

İşten Ayrılırken

12 yıllık kurumsal kariyerimi sonlandırdığım süreçte, benim için en önemli değerin maddi birikimler ya da iş tecrübesinden ziyade kişisel gelişimim, kurduğum bağlar ve onlardan aldığım destek olduğunu öğrendim.
İş hayatında başkalarının arkasından konuşan, ekibini desteklemeyen ve öne çıkarmayan, geliştirmeyen, başkalarının açığını arayan kişilerin, uzun vadede hem kariyerlerinde hem de sosyal hayatlarında başarılı olamadıklarını ve mutsuz olduklarını öğrendim.
Bilginin, istenirse (!) her yerden ulaşılabilir olduğunu ve önemli olanın bilgiye ulaşırken sahip olduğun inanç, inandığın yolda ilerlemek için istikrar ve bu süreci destekleyecek sevdiğin, iş/ekip arkadaşlarının varlığı olduğunu öğrendim.

12 yıllık insan kaynakları profesyoneli ve bir kariyer koçu olarak kadınlar gününde sizlerle kendi tecrübelerimi paylaşmak istedim. Kadın olarak kendini var etmenin, başkalarına bunu kanıtlamanın ve iş hayatında bir yer edinmenin ne kadar zor olduğunu biliyorum. İşte tam da bu sebeple, gerçek öykülerin, deneyimlerin harekete geçirici, alevi harlayan bir gücü olduğuna inandığım için yazdım. İş hayatında sahip olmak istediğimiz mutluluğa, başarıya, beraberliğe ancak birbirimizi destekleyerek ulaşabileceğimize inanıyorum. Yazdıklarım belki birilerine ilham olur, cesur bir adım atar ya da bu yazıyı okuyan kişiler başka birilerini adım atması için destekler, belki de ilham verir. Mevlana’nın da dediği gibi Bir mum, diğer mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez.